Қайталау – айшықтау (фигура) түрлерінің бірі. Қайталау сөз әсерін
күшейте отырып, оқырман назарын айырықша аударғысы келген нәрсені
не құбылысты бірнеше рет қайталап, айтар ойды, ұқтырар сырды ұғымға
мұқият сіңіре түсу үшін қолданылады.
Оның мынадай түрлері бар: жай қайталау, еспе қайталау, анафора, эпифора.
Жай қайталау – бір сөздің өлеңнің әр жолдарында қайталануы.
Еспе қайталауда ой мен сыр түйдектеп, еселеніп келеді де, алдыңғы
ұғымның аяғы көшіп, өлеңге әсем әуез, әдемі әсер дарытады.
Мысалы,
Сыр сандықты ашып қара, ашып қара, сырласым,
Сым пернені басып қара, басып қара, жырласын. (С.Сейфуллин)
Анафорада өлеңнің әр жолы немесе әрбір ой ұғымы бір сөзден басталып отырады.
Ұйқыдан соң – Жапырақпын,
Жаңбыр шайып жаңарған.
Ұйқыдан соң – Құспын,
Ұзақ ұшып, көліне кеп дем алған. (С.Мәуленов)
Эпифорада өлеңнің әр жолының соңындағы немесе әрбір ой ағымының
аяқ жағындағы бір сөз бірнеше мәрте қайталанады.
Кетеген болса, түйең жау,
Тебеген болса, биең жау. (Үмбетей жырау)
Дереккөз:
- Қазақ әдеби тілінің сөздігі
- Қазақ әдебиеті. Жалпы білім беретін мектептің 11-сыныбының
қоғамдық-гуманитарлық бағытына арналған оқулық. Р.Зайкенова,
Р.Сакенова, Л.Н.Нұрланова, 2020 жыл.