“Елім деп соғар жүрегім…”
Туған жерім, оттан да ыстық өзегім,
Таза ауа мөлдір бұлақ өз елім.
Туған жердей болмас маған ешбір жер,
Мәңгілікке “елім” деп соған жүрегім.
Туған жерім, неткен көркем құшағың,
Сені көрсем, бақытымды құшамын.
Таулы қырат, ойыс үстірт жазығың,
Тыныс алсам тірілгендей боламын.
Туған жерім, таза ауа мөлдірім,
Өзіңсіңғой қарашығы көзімнің.
Қайда барсам өзіңді аңсап жүрем,
Көңілімнің қуанышы өзіңсің.
Туған жерім, жүрегімнің бөлшегі,
Бола ма саған мазаббаттың өлшемі.
Шетел асып, сұлтаны болып жүргенше,
Елде қалып, ұлтаны болып жүрсемші.
Қадырова Роза
Біз…
Біз
Туымызды мақтан етеміз.
Ардақтап мәңгі сақтап өтеміз.
Қазақтың туы асқақ болсын деп,
Ұран етеміз жаттап өтеміз.
Біз
Ту үшін барын беретін елміз,
Тек бір Аллаға сенетін елміз.
Бір Қазақ күні қиындап жатса,
Бар Қазақ болып келетін елміз.
Біз
Туды жанынан артық көреміз.
Ар үшін бәрін сарқып береміз.
Қазақтар жайлы абайлап сөйле,
Тап осылай деп айтып келеміз.
Біз
Отанымызды шын сүйеде аламыз.
Отан алдында бас иеде аламыз.
Отан деп суға түседе аламыз,
Отан деп отқа күйеде аламыз.
Біз
Байтақ даланың ұландарымыз,
Алаштың ақ иық қырандарымыз.
Қазақтың айтар жыр әндарымыз,
Бабадан мирас ұрандарымыз.
Біз
Қонақжайлығы жарасқан елміз,
Ұрпақ қамымен санасқан елміз.
Өле жегегше бөле жейік деп,
Көрші-қолаңға қарасқан елміз.
Біз
Тұлпар үстінде ойнаған елміз,
Күнде қуаныш тойлаған елміз.
Ия біз Қазақ ұлтымыз,
Ата дәстүрін жоймаған елміз.
Біз
Желтоқсанда от қойған елміз,
Жанды жерлерге дөп қойған елміз.
Тәуелсіздікті қолға келтіріп,
Жеке елдікті бек қойған елміз.
Біз
Мың өліп мың бір тірілген елміз.
Керегесі нық тігілген елміз.
Тәнім арымның садақасы деп,
Ары үшін білегі түрілген елміз.
Біз
Ұлы даланың балаларымыз,
Бөрілі байрақ бабаларымыз.
Абай, Мұқтар, Ахметтерден,
Көрінер асқақ саналарымыз.
Біз
Осындай елміз,жаттап алғайсың,
Жүрекке терең сақтап алғайсың.
Есхат Тәлетұлы
Бұл Тәуелсіз Қазақстан!
Жастары құштар өлең менен білімге,
Халқы қонақжай, ақкөңіл бұл өңірде.
Қариясын құрметтен сыйлап өткен,
Тараған “Ұлы Қазақ” деген тектен.
Ерлері биік қойған ар менен намысын,
Қару алып, атқа отырып, жауға шапқан.
Елі менен жерінің қамын ойлар,
Жалынды жастар еліміздің бағысың.
Қыздары болып, “қарапайымдық” белгісі,
Ұзын көйлек, ақ жаулығы оның үлгісі.
Кешегі бабалар еккен, тамыры терең ағаштың,
Бұл күнде сендерсіңдер жемісі.
Тұғыры биік, тәуілсіз менің қазағым,
Жыр-дастан қылып тарихыңды жазамын.
Осы қалпыңнан таймасаң сен егерде,
Бүкіл Әлем аударар саған назарын.
Тогтқан Айсулу
